၃၈ျဖာမဂၤလာ(၂၉)

( ၂၉ ) ရဟန္းသူျမတ္တို႔ကို ဖူးေျမာ္ရျခင္း

ရဟန္းသူျမတ္တို႔ကို ဖူးေျမာ္ရျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါး ျဖစ္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။

ေအာက္ပါပံု၀တၳဳကို သာဓကအျဖစ္ တင္ျပပါသည္။

ေရွးသေရာအခါ အလႅကပၸ အမည္ရွိေသာတိုင္း၀ယ္ ကူးစက္တတ္ေသာ ေရာဂါႀကီးတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပြားသည္။ ေဆးကု၍မရ၊ လူအမ်ား ေသေက်ပ်က္စီးၾကသည္။

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္သည္ ေၾကာက္ရြ႔ံလွသျဖင့္ ဇနီးႏွင့္သားငယ္ကို ေခၚယူကာ အျခားတုိင္း တစ္တိုင္းသို႔ ထြက္ေျပးသည္။ လမ္းခရီးတြင္ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေနာက္ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္၌ ႏြားေက်ာင္းသားတဲတစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားၾကသည္။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ သူတို႔ ၃-ေယာက္ကို ျမင္လွ်င္ ကရုဏာျဖစ္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းစြာလက္ခံေကၽြးေမြးသည္။ ေယာက်္ားျဖစ္သူသည္ အလြန္ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္လွသျဖင့္ အလြန္အက်ဴး စားေသာက္သည္။ ဤတြင္ အစာမေၾကေရာဂါရကာ ထိုည လြန္ေသာအခါ ေသဆံုးသြားေလသည္။

သူသည္ ေသခါနီး၀ယ္ စိတ္စြဲလမ္းသျဖင့္ ႏြားေက်ာင္းသားတဲရွိ ေခြးမ၏၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶ ယူေလသည္။ ေခြးမသည္ လေစ့ေသာ္ သားငယ္ကို ဖြား၏။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ထိုေခြးငယ္ကို ခ်စ္ခင္သျဖင့္ အစာေကာင္းစြာ ေကၽြးသည္။ မိမိသြားေလရာသို႔ အတူ ေခၚေဆာင္သြားေလ့ရွိသည္။

တစ္ေန႔သ၌ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တပါးသည္ ႏြားေက်ာင္းသားထံ ဆြမ္းခံၾကြေရာက္လာသည္။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ဆြမ္းကပ္လွဴသည္။ ၾကည္ညိဳလွသျဖင့္ မနီးမေ၀းတြင္ တစ္၀ါတြင္း သီတင္းသံုးေတာ္မူပါရန္ ေတာင္းပန္သည္။ ဆြမ္းကိုလည္း မိမိကပင္ တာ၀န္ယူ လွဴဒါန္းလိုပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ အရွင္ျမတ္လည္း လက္ခံေတာ္မူသည္။ တဲႏွင့္ မနီးမေ၀း ေတာအုပ္တစ္ခု၌ သီတင္းသံုးေနထိုင္ေတာ္မူသည္။

ႏြားေက်ာင္းသားသည္ အရွင္ျမတ္ထံသို႔ သြားလွ်င္ ေခြးငယ္ကို ေခၚေဆာင္သြားတတ္သည္။ ေခြးငယ္သည္ လိမၼာလွသည္။ လမ္းကို ေကာင္းစြာသိေနသည္။ တစ္ေန႔သ၌ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ အရွင္ျမတ္အား-မိမိမအားလပ္ေသာအခါ မိမိကိုယ္စား ေခြးငယ္အား လႊတ္လိုက္ပါမည္။ ေခြးငယ္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ မိမိအိမ္သို႔ ဆြမ္းအလွဴခံ ၾကြေရာက္ပါမည့္အေၾကာင္း ပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားသည္။

ဤသို႔ မွာထားသည့္အတိုင္းလည္း မိမိမအားလပ္ေသာေန႔မ်ားတြင္- ခ်စ္သား၊ အရွင္ျမတ္ကို သြားေရာက္ပင့္ေဆာင္ေလာ့-ဟု ဆိုေလသည္။ ေခြးလိမၼာကလည္း သြားေရာက္ျပီးလွ်င္ အရွင္ျမတ္၏ ေျခရင္း၌ ၀ပ္တြားေနသည္။

အရွင္ျမတ္လည္း ဆြမ္းပင့္ေရာက္လာေလသည္ဟု သိရွိေတာ္မူကာ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူသည္။ အရွင္ျမတ္သည္ ႏြားေက်ာင္းသားတဲ၀ယ္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ္မူေသာအခါ ဆြမ္းက်န္အခ်ိဳ႔ကို ေခြးလိမၼာအား ေပးကမ္းေကၽြးေမြး တတ္သည္။ ေခြးလိမၼာလည္း အရွင္ျမတ္ကို အလြန္ပင္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေလသည္။

၀ါကၽြတ္ေသာအခါ အရွင္ျမတ္က ႏြားေက်ာင္းသားအား အခ်ိန္ေစ့ျပီျဖစ္သျဖင့္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ မိမိၾကြသြားေတာ္မူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူကာ ၾကြသြားေတာ္မူသည္။ ေခြးလိမၼာသည္ အရွင္ျမတ္ အျပီးတိုင္ ၾကြသြားေတာ္မူသည္ကို သိေသာအခါ လြမ္းဆြတ္၍ ႏွလံုးကြဲကာ ေသဆံုးသြားရွာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အရွင္ျမတ္ကို ဖူးျမင္ရေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၀ယ္ နတ္သားသြားျဖစ္ေလသည္။

ထိုနတ္သားသည္ ေခြးလိမၼာျဖစ္စဥ္က အရွင္ျမတ္ ေဘးရန္ကင္းေအာင္ သားရဲမ်ားအား က်ယ္ေလာင္စြာ ဟိန္းေဟာင္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ ထိုကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေၾကာင့္ အလြန္အသံေအာင္သည္။ ထိုနတ္သား၏ အသံသည္ နတ္ျပည္တစ္ခုလံုးကို လႊမ္းဖံုးသြားတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုနတ္သားသည္ ေဃာသက-နတ္သား ဟူေသာ အမည္ကို ရရွိ္ေလသည္။

အကိုး။ ။ ေဃာသက သူေဌး (မဟာဗုဒၶ၀င္-တတိယတြဲ)

( မင္းယုေ၀)

(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၃-ခု ဒီဇင္ဘာလ)