၃၈ျဖာမဂၤလာ(၁၁)

( ၁၁ ) အမိအဖတို႔ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေကၽြးျခင္း

အမိအဖတို႔ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေကၽြးျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါး ျဖစ္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။

လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၌ လုလင္ပ်ိဳတစ္ေယာက္ ရွိသည္။ သူသည္ အမိအဖတို႔ကို လြန္စြာခ်စ္ျမတ္ႏိုး၏။ နတ္သိၾကားကဲ့သို႔ အမွတ္ျပဳ၍ ရိုေသစြာလုပ္ေကၽြး၏။ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုလုလင္သည္ မာတုေပါသက ပိတုေပါသက-ဟူ၍ အမည္တြင္ေလသည္။

တစ္ေန႔ေသာအခါ ထိုလုလင္သည္ အမိအဖတို႔ကို ခ်မ္းသာစြာထားႏိုင္ရန္ အခေၾကးေငြရလို၍ သေဘၤာျဖင့္ စြန္႔စားလိုက္ပါေလသည္။ ထိုသေဘၤာသည္ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ)သို႔ ဆိုက္ကပ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ သီဟိုဠ္ကၽြန္း၌ သဲမိုးတို႔ အဆက္မျပတ္ရြာကာ လူအမ်ား အတိဒုကၡေရာက္ေနၾကသည္။ လယ္ယာစိုက္ခင္းမ်ား ပ်က္စီးၾကသည္။

သီဟိုဠ္ (သီရိလကၤာ) မင္းလည္း သဲမိုးရြာေသာကပ္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ မည္သို႔ျပဳရမည္ကို သမားျဖဴ၊ သမားညိဳတို႔ကိုေခၚ၍ ေမးျမန္းသည္။ သမားျဖဴ သမားညိဳတို႔က -အရွင္မင္းႀကီး ဤသဲမိုးရြာေသာကပ္သည္ အလြန္ထူးျခားေသာ သစၥာကို ျပဳလွ်င္ ေပ်ာက္ပါလိမ့္မည္-ဟူ၍ ေလွ်ာက္တင္ၾကသည္။

အဘယ္သစၥာကို အဘယ္သူအား ျပဳေစရမည္နည္း-ဟူ၍ မင္းက ေမးျမန္း၏။

အရွင္မင္းႀကီး၊ အမိအဖတို႔ကို နတ္သိၾကားကဲ့သို႔ ယူမွတ္၍ လုပ္ေကၽြးေသာသူကို သစၥာျပဳေစရပါမည္-ဟူ၍ သမားျဖဴ၊ သမားညိဳတို႔ကို ေလွ်ာက္၏။

မင္းကလည္း-အမိအဖတို႔ကို နတ္သိၾကားကဲ့သို႔ ယူမွတ္၍ ရိုေသစြာ လုပ္ေကၽြးသူကို မ်ားစြာဆုလာဘ္ေပးမည္။ ေမာင္းခတ္၍ ရွာေလ-ဟူ၍ အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။

မွဴးမတ္တို႔လည္း ေမာင္းေၾကးနင္းခတ္၍ ရွာၾကသည္။ တစ္ျပည္လံုးတြင္ တစ္ေယာက္မွ် မရွိ။ အခက္ေတြ႔ေနၾကသည္။

ထိုအခါ မာတုေပါသက ပိတုေပါသက လုလင္သည္ သေဘၤာထက္ကေန၍ အို-အခ်င္းတို႔၊ ငါသည္ အမိအဖတို႔ကို နတ္သိၾကားကဲ့သို႔ ယူမွတ္၍ ရိုေသစြာ လုပ္ေကၽြးသူတည္း-ဟု လွမ္းေအာ္ေျပာသည္။

မွဴးမတ္တို႔လည္း မင္းႀကီးအား ထိုအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထိုအခါ မင္းႀကီးက-ထိုသူကိုေခၚ၍ သစၥာဆိုေစေလာ့-ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူလိုက္သည္။

မွဴးမတ္တို႔သည္ လုလင္ထံသြား၍ သူတို႔၏ဒုကၡကို ေျပာျပၾကသည္။ ထိုဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ သစၥာဆိုပါရန္လည္း ပန္ၾကားၾကသည္။

ထိုအခါ မာတုေပါသက ပိတုေပါသက လုလင္လည္း သေဘၤာဦးသို႔တက္ျပီးလွ်င္ -ငါသည္ လူလားေျမာက္ကာ သိျမင္လိမၼာသည္မွစ၍ အမိအဖႏွစ္ပါးတို႔၏ ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ခဲ့သည္။ ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးမဆံုး ရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမိအဖႏွစ္ပါးတို႔ကို မငတ္မမြတ္၊ မႏြမ္းနယ္ေစရန္ အိမ္ဦးနတ္ကဲ့သို႔၄င္း၊ သိၾကားမင္း၊ ျဗဟၼာမင္းကဲ့သို႔၄င္း၊ အမွတ္ထား၍ ရိုေသစြာ လုပ္ေကၽြးေမြးျမဴသူ မွန္ပါသည္။ ဤသစၥာအတိုင္း မွန္ပါက ဤသဲမိုးသည္ ခ်က္ခ်င္းရပ္ပါေစသတည္း။ ဤသဲမိုး ရပ္သျဖင့္ ျပည္သူျပည္သား၊ မင္း၊ မွဴးမတ္၊ ပုဏၰား၊ သူေဌး၊ သူၾကြယ္၊ ကုန္သည္၊ လယ္လုပ္မွစ၍ သတၱ၀ါအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း-ဟူ၍ သစၥာျပဳသည္။

ထိုသို႔ သစၥာျပဳေသာ ခဏမွာပင္ သဲမိုးသည္ ရပ္ေလ၏။ အားလံုး ခ်မ္းသာရာ ရၾကေလသည္။

ထိုအခါ မင္းႏွင့္တကြ မွဴးမတ္၊ ပုဏၰား၊ သူေဌး၊ သူၾကြယ္၊ ကုန္သည္၊ လယ္လုပ္မွစ၍ ျပည္သူျပည္သားတို႔သည္ လုလင္အား မ်ားျပားလွစြာေသာ ပစၥည္းဥစၥာတို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသည္။ လုလင္သည္ ထိုပစၥည္းတို႔ကို သေဘၤာငါးစင္းျဖင့္တင္၍ အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။ ေရာက္ေသာ္ အမိအဖတို႔အား အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပကာ ရရွိေသာပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ေလသည္။ သူတို႔ ၃-ဦးသည္ ဒါနေကာင္းမႈ စသည္မ်ားကို ျပဳ၍ ခ်မ္းေျမ႔စြာ ေနထိုင္သြားၾကသည္။ ေသလြန္ျပီးေသာအခါ နတ္ျပည္သို႔ လားၾကေလသတည္း။

အကိုး။ ။ မဂၤလာသာရ ဒီပနီက်မ္းမူေဟာင္း (၁၉၂၀-ျပည့္ႏွစ္)